مرده شورها از زنده‌ها می‌ترسند!

سوار بر اتومبیل خود هستید. همراه خانواده در مسیر جاده‌ای حرکت می‌کنید که دوست دارید هر چه سریع‌تر به مقصدی که آغاز راه معین کرده‌اید برسید. علائم و هشدارهای راهنمایی و رانندگی کمک شایانی به شما می‌کند تا از وضع و اوضاع راه و جاده تا حدودی مطلع گردید و سالم و سلامت راه را پیموده به مقصد برسید.

شما دوست گرامی که قرار است چند دقیقه‌ای همراه این مقاله باشید حتماً واقف و معتقد به این موضوع هستید که حرکت در مسیر جاده زندگی پیچ و خم‌های زیادی دارد. تا به این سن و سال که رسیدید انشا الله با چنگ به ریسمان قرآن و اهل‌البیت علیهم والسلام خوب دانسته باشید پیچ و خم‌هایی که یکی پس از دیگری در مسیر زندگی جلوی چشمانتان نمایان می‌شود را چگونه پشت سر بگذارید.  همه ما به خوبی می‌دانیم خطرات و احتمالات پیش بینی شده و پیش بینی نشده زیادی در مسیر زندگی ما وجود دارد که هر لحظه می‌تواند فرمان کنترلی ما را منحرف نماید.

یکی از احتمالات حتمی و ناگریز پیش پای بشری که در مسیر زیستن، نفس نفس‌زنان حرکت می‌کند، مرگ است. واقعیت آن است که بشر همواره از این پدیده غیر قابل انکار هراسان است. مرگ را پایان می‌داند در حالی که به تولد خود نمی‌اندیشد. مرگ را پایان زندگی‌ای می‌داند که با هر قیمتی قصد کوتاه کردنش را داشته است. مرگ را کابوسی برای رویای زندگی‌ای می‌داند که خداوند کردگار این موهبت را برای بشر ارزانی داشت تا انسان به رشد و تعالی برسد. امام سجاد علیه‌السلام در بخشی از صحیفه سجادیه می‌فرمایند: و از اعمال شایسته چندان نصیب ما كن كه از دیر شدن بازگشت سوى تو اندیش ناک شویم و لقاى تو را هر چه زودتر طالب باشیم. به اجل دل بندیم و با مرگ الفت گیریم و مشتاق آن شویم و مانند خویشان نزدیك قرب او را خواهیم. (فرازی از دعای 40 صحیفه سجادیه)